ارز مبادله ای ارزی است که از طرف دولت و در مکانی به نام مرکز مبادلات ارزی ارائه می شود. ارز مبادله ای در مقابل مفهوم ارز آزاد یا نیمایی قرار دارد. ارز آزاد ارزی است که قیمت آن در بازار آزاد و با توجه شرایط اقتصادی و عرضه و تقاضا در بازار ارز تعیین می شود. ارز نیمایی ارزی است که مربوط به کالاهای الویت 2 میباشد و نرخ آن توسط سامانه جامع اعلام میشود و از ارز ازاد در سطح قیمت پایین تری قراردارد . ارز آزاد توسط صرافی ها و دلالان ارز عرضه می شود. ارز مبادله ای برای واردات تمام کالاها نبوده و تنها به کالاهای با الویت 1 اختصاص می یابد. کالاها برای واردات، توسط دولت به ده گروه کالایی تقسیم شده اند. از این ده گروه، گروه دهم گروه کالاهای لوکس است که ارز مبادله ای به آن ها تخصی نمی یابد. حقوق و عوارض گمرکی کالاهای اولویت دهم یا همان کالاهای لوکس دو برابر دیگر کالاها است. البته با توجه به توان و ظرفیت تولید داخلی کالاهای گروه های مشمول ارز مبادله ای به تدریج کمتر می شوند.
نکات ارز دولتی
- ارز مبادله ای شامل تمام کالاها و گروه های کالایی نمی شود.
- ارز دولنی فقط برای کالاهای الویت 1 که در سامانه جامع تعیین میشو اختصاص دارد.
- بانک علاوه بر مبلغ فاکتور، معادل 35 درصد مبلغ را هم به عنوان وثیقه نگه می دارد.
با توجه به اینکه دریافت ارز مبادله ای شریط ویژه ای دارد و پروسه ای طولانی و پر دردسر را می طلبد، می توانید در این راستا از توانمندی و دانش کارشناسان بازرگانی علائی استفاده کنید.
